" ഓ ... ഒരു പേരില്‍ എന്തിരിക്കുന്നു ? ചിലപ്പോഴൊക്കെ നമ്മള്‍ ഇങ്ങനെ ആലോചിക്കാറില്ലേ ? ചിലപ്പോഴോ ..പേരിലെ വിരോധാഭാസം ഓര്‍ത്തും നമ്മള്‍ ചിരിക്കാറുണ്ട് ..സത്യമല്ലേ?
ഉദാഹരണത്തിന് ... മഹാ പെഴയായ ഒരുത്തന്റെ പേര്.. സുശീലന്‍
ഒന്ന് പറഞ്ഞ് രണ്ടാമത്തേതിന്‌ തെറി പറയുന്നവന്‍ ..വിനയന്‍..
ചിരിക്കുമ്പോള്‍ മൊത്തം പുഴുപ്പല്ല് കാണിക്കുന്നവള്‍ ..സുഹാസിനി..
പത്താം ക്ലാസ് പത്തു തവണയും എഴുതി തോറ്റവന്‍ .. അജയന്‍
ഒക്കെ ഓര്‍ത്തു ചിരിച്ചിട്ടും നമ്മള്‍ പറയും ..പേരില്‍ എന്തിരിക്കുന്നു..
അതുപോലെ തന്നെ ചില സായിപ്പുംമാരുടെ പേര് കേട്ടാല്‍ തോന്നും ഇവന്റെയൊക്കെ അച്ഛനമ്മമാര്‍ക്ക് വേറെ ലളിതമായ ഒരു പേരും കിട്ടിയില്ലേ എന്ന് ...
കേട്ടിട്ടില്ലേ Arnold Shwarznegger എന്ന പേര് ?? വലിയ നടനും രാഷ്ട്രീയക്കാരനും ആണ് ..പക്ഷെ പേരോ? എഴുതാനും പറയാനും എന്താ പ്രയാസം..
കുട്ടിക്കാലത്ത് എനിക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു എന്റെ പേരുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു ഒരു ചെറിയ മനോ വിഷമം ..
ജോസ് എന്നായിരുന്നു എന്റെ സ്കൂളിലെ പേര്. വീട്ടിലെ ചെല്ലപ്പേര് "കുട്ടന്‍". ബന്ധുക്കളില്‍ പലരും
"ജോസുകുട്ടന്‍" എന്നാണ് വിളിക്കുക. എന്നാല്‍ വീടിനടുത്തുള്ള ആളുകള്‍ ഒക്കെ വിളിക്കുന്നത്‌ "കൃഷ്ണന്‍ കുട്ടി" എന്നാണ്. എന്റെ ജന്മദിനം അഷ്ടമി രോഹിണി ആയതാണ് കാരണം. (സത്യമായും എനിക്ക് കൃഷ്ണ ഭഗവാന്റെ ലീലാ വിലാസങ്ങളോ , കൂട്ടായി ഗോപികമാരോ ഇല്ല ..ഗീവര്‍ഗിസ് പുണ്യാളനാണെ ..ആറ്റുകാല്‍ അമ്മച്ചിയാണേ സത്യം ..സത്യം.. സത്യം)
മുടവന്‍ മുഗളിലുള്ള L.P സ്കൂള്‍ ആയിരുന്നു എന്റെ ആദ്യ സ്കൂള്‍. ഒന്ന് മുതല്‍ നാല് വരെ അവിടെ പഠിച്ചു. ഞാന്‍ നേരത്തെ എഴുതിയപോലെ അന്നത്തെ പല ഓര്‍മ്മകളും അവ്യക്തമായി തുടങ്ങി. എന്നാലും, എന്റെ പേരിനെ ചൊല്ലി ഞാന്‍ വഴക്കുണ്ടാക്കിയത്‌ ഞാന്‍ ഇപ്പോഴും ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ട്.
ആ സമയത്ത് എവിടെ നിന്നോ കേട്ട ഒരു അറിവ് എന്റെ മനസ്സില്‍ വല്ലാത്ത അസ്വസ്ഥത ഉണ്ടാക്കി.
"വീട്ടില് വളര്‍ത്തുന്ന പട്ടികള്‍ക്കാണ്‌ കുട്ടന്‍ എന്ന് പേരിടുന്നത്. "
എന്റമ്മേ ...ഇത് സ്കൂളില്‍ അറിഞ്ഞാല്‍ ....പിന്നെ എല്ലാവന്മാരും അത് പറഞ്ഞാവും കളിയാക്കുക..അല്ലേലും അവന്മാര്‍ എനിക്ക് വേറൊരു പേരിട്ടിട്ടുണ്ട്. ..."തോയ "
അതെന്തിനാണെന്നല്ലേ ..പറയാം..
നമ്മളൊക്കെ വാക്കുകള്‍ കൊണ്ടുള്ള കളികള്‍ പണ്ട് കളിച്ചിട്ടില്ലേ? ..ഉദാഹരണത്തിന് .. കാക്കയെ പട്ടിയാക്കാന്‍ എന്തൊക്കെ വാക്കുകള്‍ വേണം? കാക്ക.. വാക്ക്.. വട്ടി ..പട്ടി.
ഇതുപോലൊന്നും ആലോചിച്ചു കാണില്ല എങ്കിലും ഏതോ ഒരു വിരുതന്‍ ആലോചിച്ചു നോക്കിയപ്പോള്‍ എന്റെ പേരും തിന്നാനുള്ള ദോശയും തമ്മില്‍ എന്തോ ഒരു സാമ്യം..അവന്‍ ജോസിനെ ദോശയും..പിന്നെ ദോശയെ പരിഷ്കരിച്ചു "തോയയും" ആക്കി.
"എടേ തോയേ .. സുഖം തന്നേടേ? "
ഓരോരുത്തന്മാര്‍ ഇങ്ങനെ വിളിക്കുമ്പോള്‍ എനിക്ക് എവിടെന്നില്ലാത്ത ദേഷ്യവും സങ്കടവും വരുമായിരുന്നു.
ഇതിനിടെ പട്ടിക്കിടുന്ന പേരാണ് എന്റെ ചെല്ലപ്പേര് എന്നറിഞ്ഞാലോ?
അമ്മേ..പിന്നെ ചാവുന്നതല്ലേ അതിലും ഭേദം ..
അങ്ങനൊരു പേര് എനിക്കുണ്ടെന്ന് വേറാരും അറിയാതിരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ഒത്തിരി ശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ മൂന്നാം ക്ലാസ്സില്‍ ആയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഒരു കുടുക്കില്‍ പെട്ടു. അതൊരു നല്ല പാരയാവും എന്ന് ഞാന്‍ സ്വപ്നത്തില്‍ പോലും കരുതിയില്ല ...
വീടിനടുത്ത് താമസിച്ചിരുന്ന കുമാരി ചേച്ചിയുടെ മകള്‍ സരിതയെ എന്റെ അതേ സ്കൂളില്‍ തന്നെ ഒന്നാം ക്ലാസ്സില്‍ ചേര്‍ത്തു. കുമാരി ചേച്ചി എപ്പോഴും നമ്മുടെ വീട്ടില് വരുന്ന ആളായതിനാല്‍ അവര്‍ക്ക് എന്റെ പേര് കുട്ടന്‍ എന്നേ അറിയാമായിരുന്നുള്ളു.
"സ്കൂളില്‍ പോവുമ്പോള്‍ സരിതയെക്കൂടെ നോക്കിക്കോണേ മോനെ എന്ന് കുമാരി ചേച്ചി പറഞ്ഞു. പിന്നെ അവര്‍ മോളോടും പറഞ്ഞു..
"മോളെ ....കുട്ടന്‍ ചേട്ടന്റെ കൂടെ തന്നെ പോണേ .."
"കര്‍ത്താവേ..കുട്ടന്‍ ചേട്ടനോ? വേറൊന്നും ഇവര്‍ക്ക് വിളിക്കാനില്ലേ "..ഞാന്‍ ഒന്ന് ഞെട്ടിയെങ്കിലും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല ..
എന്റെ സമാധാനം അധികം നീണ്ടു നിന്നില്ല. സരിത സ്കൂളില്‍ വന്നു എല്ലാവരെയും പരിചയപ്പെട്ടപ്പോള്‍ , എന്റെ ക്ലാസ്സിലെ ഒരുത്തന്‍ ചോദിച്ചു ..
" നീ എവിടെ താവസിക്കണ് ..."
സരിത ഒട്ടും മടിക്കാതെ പറഞ്ഞു...: " ഞാന്‍ കുട്ടന്‍ ചേട്ടന്റെ വീടിനടുത്താണ് താമസിക്കാണത് "
" കുട്ടന്‍ ചേട്ടനാ? അതാരാപ്പാ ?"
"ദോ അതാണ്‌ കുട്ടന്‍ ചേട്ടന്‍. " പരുങ്ങി നിന്ന എന്നേ നോക്കി പല്ല് മുപ്പത്തി രണ്ടും കാട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സരിത പറഞ്ഞു
" ഓ നമ്മുടെ തോയേടെ വിടിനടുത്ത് .." അത് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അവന്റെ മുഖത്തെ സന്തോഷം കാണണമായിരുന്നു.
അന്ന് വൈകിട്ട് ഒരു എട്ടു വയസ്സുകാരന് തോന്നാവുന്ന അപമാന ഭാരവും പേറി ഞാന്‍ വീട്ടില് എത്തി .
പുസ്തക സഞ്ചി വലിച്ചെറിഞ്ഞു ഞാന്‍ കരഞ്ഞുകൊണ്ട്‌ അമ്മച്ചിയോടും ചേച്ചിമാരോടും ആയി പറഞ്ഞു.
" പട്ടിക്കിടുന്ന പേരല്ലാതെ വേറൊരു പേരും എനിക്കിടാന്‍ കിട്ടിയില്ലേ? "
വര്‍ഷങ്ങള്‍ എത്ര കഴിഞ്ഞു.. ഞാന്‍ വളര്‍ന്നു.. ജോലിക്കാരനായി.. പക്ഷെ വീടുകാര്‍ക്കും ബന്ധുക്കള്‍കും ഞാന്‍ ഇപ്പോഴും കുട്ടനും ജോസുകുട്ടനും ആണ്. .. നാട്ടുകാര്‍ക്ക് കൃഷ്ണന്‍ കുട്ടിയും. ജോലി ചെയ്യുന്ന സ്ഥലത്തോ?..അവിടെ പല പല പേരുകളാണ് ..ഉത്തരേന്ത്യക്കാര്‍ ചിലര്‍ " ജോഷ്‌ " എന്നോ ""ജോഷി" എന്നോ , പിന്നെ പറ്റിയാല്‍ "ജോസി" എന്നും വിളിക്കും.
സായിപ്പുംമാരില്‍ ചിലര്‍ വേറെ രീതിയിലാ വിളിക്കുക .. ."ഹോസെ" , "ഹോസ്" ..പിന്നെ "യോസ്" ( ഇതൊക്കെ അമേരിക്കക്കാരന്മാരും ബ്രിട്ടിഷുകാരും ആണ്. എന്റെ പേരിലെ J എന്ന അക്ഷരം silent ആണത്രേ )
അപ്പോഴൊക്കെ ഞാന്‍ കരുതും.. "പേരില്‍ എന്തിരിക്കുന്നു സഖാവേ. തെറി അല്ലല്ലോ വിളിക്കുന്നെ "
കുട്ടിക്കാലത്ത് എനിക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു എന്റെ പേരുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു ഒരു ചെറിയ മനോ വിഷമം ..
ജോസ് എന്നായിരുന്നു എന്റെ സ്കൂളിലെ പേര്. വീട്ടിലെ ചെല്ലപ്പേര് "കുട്ടന്‍". ബന്ധുക്കളില്‍ പലരും
"ജോസുകുട്ടന്‍" എന്നാണ് വിളിക്കുക. എന്നാല്‍ വീടിനടുത്തുള്ള ആളുകള്‍ ഒക്കെ വിളിക്കുന്നത്‌ "കൃഷ്ണന്‍ കുട്ടി" എന്നാണ്. എന്റെ ജന്മദിനം അഷ്ടമി രോഹിണി ആയതാണ് കാരണം. (സത്യമായും എനിക്ക് കൃഷ്ണ ഭഗവാന്റെ ലീലാ വിലാസങ്ങളോ , കൂട്ടായി ഗോപികമാരോ ഇല്ല ..ഗീവര്‍ഗിസ് പുണ്യാളനാണെ ..ആറ്റുകാല്‍ അമ്മച്ചിയാണേ സത്യം ..സത്യം.. സത്യം)
മുടവന്‍ മുഗളിലുള്ള L.P സ്കൂള്‍ ആയിരുന്നു എന്റെ ആദ്യ സ്കൂള്‍. ഒന്ന് മുതല്‍ നാല് വരെ അവിടെ പഠിച്ചു. ഞാന്‍ നേരത്തെ എഴുതിയപോലെ അന്നത്തെ പല ഓര്‍മ്മകളും അവ്യക്തമായി തുടങ്ങി. എന്നാലും, എന്റെ പേരിനെ ചൊല്ലി ഞാന്‍ വഴക്കുണ്ടാക്കിയത്‌ ഞാന്‍ ഇപ്പോഴും ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ട്.
ആ സമയത്ത് എവിടെ നിന്നോ കേട്ട ഒരു അറിവ് എന്റെ മനസ്സില്‍ വല്ലാത്ത അസ്വസ്ഥത ഉണ്ടാക്കി.
"വീട്ടില് വളര്‍ത്തുന്ന പട്ടികള്‍ക്കാണ്‌ കുട്ടന്‍ എന്ന് പേരിടുന്നത്. "
എന്റമ്മേ ...ഇത് സ്കൂളില്‍ അറിഞ്ഞാല്‍ ....പിന്നെ എല്ലാവന്മാരും അത് പറഞ്ഞാവും കളിയാക്കുക..അല്ലേലും അവന്മാര്‍ എനിക്ക് വേറൊരു പേരിട്ടിട്ടുണ്ട്. ..."തോയ "
അതെന്തിനാണെന്നല്ലേ ..പറയാം..
നമ്മളൊക്കെ വാക്കുകള്‍ കൊണ്ടുള്ള കളികള്‍ പണ്ട് കളിച്ചിട്ടില്ലേ? ..ഉദാഹരണത്തിന് .. കാക്കയെ പട്ടിയാക്കാന്‍ എന്തൊക്കെ വാക്കുകള്‍ വേണം? കാക്ക.. വാക്ക്.. വട്ടി ..പട്ടി.
ഇതുപോലൊന്നും ആലോചിച്ചു കാണില്ല എങ്കിലും ഏതോ ഒരു വിരുതന്‍ ആലോചിച്ചു നോക്കിയപ്പോള്‍ എന്റെ പേരും തിന്നാനുള്ള ദോശയും തമ്മില്‍ എന്തോ ഒരു സാമ്യം..അവന്‍ ജോസിനെ ദോശയും..പിന്നെ ദോശയെ പരിഷ്കരിച്ചു "തോയയും" ആക്കി.
"എടേ തോയേ .. സുഖം തന്നേടേ? "
ഓരോരുത്തന്മാര്‍ ഇങ്ങനെ വിളിക്കുമ്പോള്‍ എനിക്ക് എവിടെന്നില്ലാത്ത ദേഷ്യവും സങ്കടവും വരുമായിരുന്നു.
ഇതിനിടെ പട്ടിക്കിടുന്ന പേരാണ് എന്റെ ചെല്ലപ്പേര് എന്നറിഞ്ഞാലോ?
അമ്മേ..പിന്നെ ചാവുന്നതല്ലേ അതിലും ഭേദം ..
അങ്ങനൊരു പേര് എനിക്കുണ്ടെന്ന് വേറാരും അറിയാതിരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ഒത്തിരി ശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ മൂന്നാം ക്ലാസ്സില്‍ ആയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഒരു കുടുക്കില്‍ പെട്ടു. അതൊരു നല്ല പാരയാവും എന്ന് ഞാന്‍ സ്വപ്നത്തില്‍ പോലും കരുതിയില്ല ...
വീടിനടുത്ത് താമസിച്ചിരുന്ന കുമാരി ചേച്ചിയുടെ മകള്‍ സരിതയെ എന്റെ അതേ സ്കൂളില്‍ തന്നെ ഒന്നാം ക്ലാസ്സില്‍ ചേര്‍ത്തു. കുമാരി ചേച്ചി എപ്പോഴും നമ്മുടെ വീട്ടില് വരുന്ന ആളായതിനാല്‍ അവര്‍ക്ക് എന്റെ പേര് കുട്ടന്‍ എന്നേ അറിയാമായിരുന്നുള്ളു.
"സ്കൂളില്‍ പോവുമ്പോള്‍ സരിതയെക്കൂടെ നോക്കിക്കോണേ മോനെ എന്ന് കുമാരി ചേച്ചി പറഞ്ഞു. പിന്നെ അവര്‍ മോളോടും പറഞ്ഞു..
"മോളെ ....കുട്ടന്‍ ചേട്ടന്റെ കൂടെ തന്നെ പോണേ .."
"കര്‍ത്താവേ..കുട്ടന്‍ ചേട്ടനോ? വേറൊന്നും ഇവര്‍ക്ക് വിളിക്കാനില്ലേ "..ഞാന്‍ ഒന്ന് ഞെട്ടിയെങ്കിലും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല ..
എന്റെ സമാധാനം അധികം നീണ്ടു നിന്നില്ല. സരിത സ്കൂളില്‍ വന്നു എല്ലാവരെയും പരിചയപ്പെട്ടപ്പോള്‍ , എന്റെ ക്ലാസ്സിലെ ഒരുത്തന്‍ ചോദിച്ചു ..
" നീ എവിടെ താവസിക്കണ് ..."
സരിത ഒട്ടും മടിക്കാതെ പറഞ്ഞു...: " ഞാന്‍ കുട്ടന്‍ ചേട്ടന്റെ വീടിനടുത്താണ് താമസിക്കാണത് "
" കുട്ടന്‍ ചേട്ടനാ? അതാരാപ്പാ ?"
"ദോ അതാണ്‌ കുട്ടന്‍ ചേട്ടന്‍. " പരുങ്ങി നിന്ന എന്നേ നോക്കി പല്ല് മുപ്പത്തി രണ്ടും കാട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സരിത പറഞ്ഞു
" ഓ നമ്മുടെ തോയേടെ വിടിനടുത്ത് .." അത് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അവന്റെ മുഖത്തെ സന്തോഷം കാണണമായിരുന്നു.
അന്ന് വൈകിട്ട് ഒരു എട്ടു വയസ്സുകാരന് തോന്നാവുന്ന അപമാന ഭാരവും പേറി ഞാന്‍ വീട്ടില് എത്തി .
പുസ്തക സഞ്ചി വലിച്ചെറിഞ്ഞു ഞാന്‍ കരഞ്ഞുകൊണ്ട്‌ അമ്മച്ചിയോടും ചേച്ചിമാരോടും ആയി പറഞ്ഞു.
" പട്ടിക്കിടുന്ന പേരല്ലാതെ വേറൊരു പേരും എനിക്കിടാന്‍ കിട്ടിയില്ലേ? "
വര്‍ഷങ്ങള്‍ എത്ര കഴിഞ്ഞു.. ഞാന്‍ വളര്‍ന്നു.. ജോലിക്കാരനായി.. പക്ഷെ വീടുകാര്‍ക്കും ബന്ധുക്കള്‍കും ഞാന്‍ ഇപ്പോഴും കുട്ടനും ജോസുകുട്ടനും ആണ്. .. നാട്ടുകാര്‍ക്ക് കൃഷ്ണന്‍ കുട്ടിയും. ജോലി ചെയ്യുന്ന സ്ഥലത്തോ?..അവിടെ പല പല പേരുകളാണ് ..ഉത്തരേന്ത്യക്കാര്‍ ചിലര്‍ " ജോഷ്‌ " എന്നോ ""ജോഷി" എന്നോ , പിന്നെ പറ്റിയാല്‍ "ജോസി" എന്നും വിളിക്കും.
സായിപ്പുംമാരില്‍ ചിലര്‍ വേറെ രീതിയിലാ വിളിക്കുക .. ."ഹോസെ" , "ഹോസ്" ..പിന്നെ "യോസ്" ( ഇതൊക്കെ അമേരിക്കക്കാരന്മാരും ബ്രിട്ടിഷുകാരും ആണ്. എന്റെ പേരിലെ J എന്ന അക്ഷരം silent ആണത്രേ )
അപ്പോഴൊക്കെ ഞാന്‍ കരുതും.. "പേരില്‍ എന്തിരിക്കുന്നു സഖാവേ. തെറി അല്ലല്ലോ വിളിക്കുന്നെ "
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ