ഇന്ന് കാണുന്നവനെ നാളെ കാണുന്നില്ല എന്ന ചൊല്ലിനോട് സമാനമായി എന്റെ മനസ്സില്‍ ഇപ്പോള്‍ തോന്നുന്ന വേറൊരു ചൊല്ലുണ്ട് ..
"ഓഫീസില്‍ ഇന്ന് അടുത്ത സീറ്റില്‍ ഇരിക്കുന്നവനെ നാളെ കാണുന്നില്ല "
ഇങ്ങനെ തോന്നാന്‍ കാരണം ഉണ്ട്. ഞാന്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന സ്ഥലത്ത് ഇപ്പോള്‍ പിരിച്ചുവിടലുകളുടെ ഒരു തുടര്‍ക്കഥ നടക്കുകയാണ്. ഇതേ വരെ കുറഞ്ഞത്‌ പത്തു പേരെ എങ്കിലും പിരിച്ചു വിട്ടു കാണും . CEO യുടെ ഉത്തരവാണത്രെ ....ആകെയുള്ള ജോലിക്കാരുടെ എണ്ണം കുറയ്ക്കണം എന്ന്. മാനേജരുടെ അടുത്ത് ഈ ഉത്തരവ് എത്തുമ്പോള്‍ അയാള്‍ക്ക്‌ പിന്നെ ചെയ്തല്ലേ പറ്റൂ ..
പിന്നെ പുറത്താക്കാന്‍ കാരണങ്ങള്‍ തല പുകഞ്ഞ് ആലോചിക്കും ..
....പെര്‍ഫോമന്‍സ് ശരിയല്ല
....സ്വഭാവം ശരിയല്ല
.....പെരുമാറ്റ രീതി ശരിയല്ല
.....ജോലിയേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ വ്യക്തിപരമായ കാര്യങ്ങളില്‍ (ഉപരി പഠനം) ശ്രദ്ധിക്കുന്നു
....ജോലി പഠിക്കാന്‍ കൂടുതല്‍ സമയം എടുക്കുന്നു
ഇതൊക്കെയാണ് ഞാന്‍ കേട്ട കുറെ കാരണങ്ങള്‍
നേരത്തെ റിസഷന്‍ സമയത്ത് , പിരിച്ചുവിടലുകളെപ്പറ്റി പത്രങ്ങളില്‍ വായിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതൊക്കെ അന്ന് വെറും വാര്‍ത്തകള്‍ മാത്രം ആയിരുന്നു. എന്നാല്‍ ഇപ്പോള്‍ എന്റെ തൊട്ടടുത്ത സീറ്റില്‍ ഇരിക്കുന്ന സുഹൃത്തുക്കളെ പിരിച്ചുവിട്ട വാര്‍ത്തകള്‍ അറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ശരിക്കും മനസ്സ് നൊന്തു ..
ഒന്നിനും ഒരു ഉറപ്പും ഇല്ലാത്ത ഈ ലോകത്ത് , പ്രൈവറ്റ് കമ്പനിയിലെ ജോലിക്ക് എന്താണ് ഉറപ്പ്?
ഓഫീസില്‍ കോഫീ മഷീനിന്റെ അടുത്ത് മൂന്നാല് ആളുകള്‍ കൂടി നിന്ന് സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ടാല്‍ പണ്ട് പറയും , അവര്‍ ജോലി സമയത്ത് സൊറ പറയുകയാണെന്ന് ...
എന്നാല്‍ ഇപ്പോള്‍ പറയുന്നത് ...HR മാനേജരുടെ കയ്യിലുള്ള ഫയറിംഗ് ലിസ്റ്റില്‍ ആരൊക്കെ ഉണ്ട് എന്ന " പരസ്യമായ രഹസ്യം " ആയിരിക്കും..തീര്‍ച്ച .
പിരിച്ചുവിടപ്പെട്ട സുഹൃത്തുക്കള്‍ക്ക് മറ്റുള്ളവരെ അഭിമുഖീകരിക്കാനും , മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് അവരെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനും വിഷമം ആണ്. അത് ഒരു വല്ലാത്ത അവസ്ഥ ആണ് താനും.
ഞാന്‍ ആലോചിക്കും...എന്നെപ്പോലെ തന്നെയല്ലേ അവരും. എന്തെല്ലാം സ്വപ്നങ്ങള്‍ കാണും..എന്തൊക്കെ സാമ്പത്തിക ബാധ്യതകള്‍ കാണും ..കുട്ടികള്‍..ഭാര്യ...ഭര്‍ത്താവ് ..വയസ്സായ അച്ഛനും അമ്മയും ...ഇവരുടെയൊക്കെ സംരക്ഷണം...വീടിന്റെ ലോണ്‍...അങ്ങനെ എന്തെല്ലാം ഭാരങ്ങള്‍ തലയില്‍ വച്ചുകൊണ്ടാവും എല്ലാവരും നടക്കുന്നത്. അപ്പോള്‍ ഇടിത്തീ പോലെ പിരിച്ചുവിടല്‍ നോട്ടീസ് വന്നാലോ ? കാലു വച്ചിരിക്കുന്ന ഭൂമി പിളര്‍ന്ന പോലെ തോന്നും... അല്ലേ ?
കുറച്ചുപേര്‍ ഇതിനെ ധൈര്യത്തോടെ തന്നെ നേരിട്ടു.. ചില മിടുക്കന്മാര്‍ നേരത്തെ തന്നെ വേറെ ജോലി കണ്ടു പിടിച്ചു. ചിലര്‍ വരുന്നിടത്ത് വച്ച് കാണാം എന്ന് കരുതി ഇരിക്കുന്നു. മറ്റു ചിലര്‍ ശരിക്കും തകര്‍ന്നും..അവരെ ഓര്‍ക്കുമ്പോഴാണ് കൂടുതല്‍ വിഷമം .
ഈയിടെ കല്യാണം കഴിച്ച ഒരു പയ്യനും ഉണ്ടായിരുന്നു ഈ കൂട്ടത്തില്‍ . അവനു കഴിഞ്ഞ വെള്ളിയാഴ്ച വിവരം കിട്ടി..അവന്റെ ജോലി പോയി എന്ന്.
ഒന്ന് ആശ്വസിപ്പിക്കാനും, കഴിയുന്നത്ര സഹായം ചെയ്യാനും ആയി അവനെ ഫോണ ചെയ്തപ്പോള്‍ അവന്‍ പറഞ്ഞു
" ജോസ് ...എനിക്ക് ശരിക്കും ഒരു ഷോക്ക് ആയിപ്പോയി. മാനേജര്‍ വന്നിട്ട് ഒരു മീറ്റിംഗ് ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഇതിനാവും എന്ന് കരുതിയില്ല. മീറ്റിംഗ് റൂമില്‍ കയറിയപ്പോള്‍ , പ്രതീക്ഷിക്കാതെ HR മാനേജറിന്റെ മുഖം കണ്ടപ്പോള്‍ തന്നെ എനിക്ക് എല്ലാം മനസ്സിലായി. പിന്നെ അവര്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞു
" വീ ഹാവ് എ ബാദ് ന്യൂസ് ഫോര്‍ യു. യൂ ഡോണ്ട് ഹാവ് എ ജോബ്‌ വിത്ത്‌ അസ് എനിമോര്‍ "
ആ നിമിഷങ്ങള്‍ ഞാന്‍ എന്റെ കണ്മുന്‍പില്‍ കാണാന്‍ ശ്രമിച്ചു. വല്ലാത്ത അസ്വസ്ഥത തോന്നി.
Resume അയച്ചു തന്നാല്‍ അറിയാവിന്നിടത്തോക്കെ അയച്ചു സഹായിക്കാം എന്ന് ഞാന്‍ അവനോടു പറഞ്ഞു.
കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച വരെ ഒരുമിച്ചു ജോലി ചെയ്തവരില്‍ നിന്നും നാല് പേരുടെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ തകര്‍ന്നു ...
ഇല്ല ..ഞാന്‍ തിരുത്തട്ടെ.. അവരുടെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ താല്കാലികമായെ തകര്‍ന്നിട്ടുള്ളൂ ... ഒരു ഫിനിക്സ് പക്ഷിയെപ്പോലെ അവര്‍ ആ തകര്‍ച്ചയില്‍ നിന്നും ഉയര്‍ത്തെഴുന്നെല്‍ക്കട്ടെ . ജീവിതം ഒരു കമ്പനിയിലെ ജോലിയില്‍ തീരുന്നതല്ലല്ലോ ...
എന്റെ പ്രാര്‍ഥനകള്‍ ആ നല്ല കൂടുകാരോടൊപ്പം എന്നും ഉണ്ടായിരിക്കും
ജോസ്
ബാംഗ്ലൂര്‍
5-march-2010
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ