എന്റെ ഹീമോ ഗ്ലോബിന്‍ ചേട്ടാ ....

കൂനിന്മേല്‍ കുരു എന്ന പഴംചൊല്ല് കേട്ടിട്ടേ ഉള്ളൂ. ..ഇപ്പോള്‍ അതിന്റെ അര്‍ഥം നന്നായി മനസ്സിലായി..

ഇന്ന് ലീനയെ മണിപ്പാല്‍ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ അഡ്മിറ്റ്‌ ചെയ്തിട്ട് മൂന്നാം ദിവസം..

മണിപ്പാല്‍ ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ ഒട്ടുമുക്കാല്‍ അകത്തളങ്ങളും എനിക്കിപ്പോള്‍ സുപരിചിതം.. കുറെ ഏറെ നാള്‍ ആയില്ലേ അവിടെ കയറി ഇറങ്ങാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട്.

മിനഞാന്നു ലീനയെ ഡയാലിസിസ് ചെയ്യാനായി കൊണ്ട് വന്നപ്പോള്‍, അവളുടെ ഹീമോഗ്ലോബിന്‍ ലെവല്‍ നോക്കി. സാധാരണ സ്ത്രീകള്‍ക്ക് വേണ്ടത് 11- 12 ആണത്രേ. ലീനയുടെത് 5 നും താഴെ ആയിപ്പോയി. അപ്പോഴേക്കും, ആളിന്റെ മുഖഭാവവും മറ്റും പാടെ മാറിയിരുന്നു. പൊതുവേ സന്തോഷവതി ആയ കക്ഷി , ശരിക്കും വിളറി വെളുത്തത് , ഒരു അസ്ഥിപഞ്ചരം പോലായി. ഒന്നും കഴിക്കാനും പറ്റാത്ത അവസ്ഥ. അത് കണ്ടപ്പോഴേ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ പറഞ്ഞു...കുറഞ്ഞത്‌ രണ്ടു ദിവസത്തേക്ക് അഡ്മിറ്റ്‌ ചെയ്യണം എന്ന്.

സാധാരണക്കാരന് താങ്ങാന്‍ പറ്റുന്ന സെമി സ്പെഷ്യല്‍ അല്ലെങ്കില്‍ സ്പെഷ്യല്‍ റൂം ആയിരുന്നു ഞാന്‍ നോക്കിയത്. പക്ഷെ അവിടെ അസുഖക്കാരുടെ ഒരു പ്രളയം ആയിരുന്നതിനാല്‍ അതൊന്നും കിട്ടിയില്ല. അതുകൊണ്ട് , ഞാന്‍ കുറച്ചു കൂടിയ ഇനം ആയ അള്‍ട്രാ സ്പെഷ്യല്‍ റൂം ബുക്ക് ചെയ്തു. അത് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആണ് ഒരു ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞത്.. ആ വിഭാഗം റൂം എടുത്താല്‍, റൂം വാടക കൂടാതെയുള്ള മറ്റുള്ള ചാര്‍ജുകള്‍ ഒക്കെ കൂടി വരുമ്പോള്‍ , കുത്തുപാള എടുക്കും എന്ന്. പിന്നെ രാത്രി പതിനൊന്നു മണിക്ക്, വീണ്ടും ചെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള്‍, ഭാഗ്യത്തിന് സെമി സ്പെഷ്യല്‍ റൂം ഒരെണ്ണം കിട്ടി.

കുറഞ്ഞത്‌ ഒരു പത്തു ലാബ് ടെസ്റ്റുകള്‍ ചെയ്യാനായി എന്റെ കയ്യില്‍ കുറെ രക്ത സാമ്പിളുകള്‍ തന്നു. മണിപ്പാളിലെ എട്ടാം നിലയിലുള്ള ഡയാലിസിസ് യുനിറ്റില്‍ നിന്നും, താഴത്തെ നിലയുടെ അടിയിലുള്ള ലബോറട്ടറിയിലേക്ക് ഞാന്‍ കുറെ പ്രാവശ്യം ഓടി. ചിലപ്പോള്‍ ലിഫ്റ്റ്‌ കിട്ടാന്‍ നോക്കി നില്‍ക്കാതെ പടി കയറിയും ഇറങ്ങിയും ഓടി . ( കുറെ നാളായി വ്യായാമം ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ പറ്റാത്ത തിരക്കായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് അറിഞ്ഞു കിട്ടിയതാവും ഈ അവസരം ) . എക്കോ, x-ray, ബ്ലഡ് കള്‍ച്ചര്‍, അങ്ങനെ കുറെ ഏറെ ടെസ്റ്റുകള്‍ ഒരു ദിവസം തന്നെ ചെയ്തു.

അനീമിക് ആയതിനു പുറമേ, ലീനയ്ക്ക് നന്നായിട്ടുള്ള പുറം വേദനയും ഉണ്ടായിരുന്നു. കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച വയറ്റില്‍ ഗ്യാസ് ഉരുണ്ടു കയറി പ്രാണ വേദന എടുത്തു പുളഞ്ഞപ്പോള്‍, എങ്ങനോ കട്ടിലില്‍ നിന്നും താഴേക്ക്‌ വീണു സര്‍ക്കസ് കാണിച്ചിരുന്നു അവള്‍. അതിനു ശേഷം ആണ് നടുവ് വേദന വന്നത്. ( കൂനിന്മേല്‍ കുരു എന്ന്, ഇതുപോലുള്ള കാര്യങ്ങള്‍ക്കാണ് പറയുന്നത് എന്ന് സ്വന്തം ജീവിതത്തില്‍ നിന്നും ഞങ്ങള്‍ക്ക് മനസ്സിലായി ).

മിനഞാന്നും ഇന്നലെയും ആയി രണ്ടു കുപ്പി രക്തം ലീനയുടെ ദേഹത്ത് കയറ്റി. (രക്തം ദാനം ചെയ്ത സുഹൃത്തുക്കളേ ..നന്ദി ). ഓ + രക്തം ആയതിനാല്‍ കിട്ടാന്‍ അധികം ബുദ്ധിമുട്ടിയില്ല.(മൂന്നാല് മാസം മുന്‍പ് ഞാന്‍ രക്തം ദാനം ചെയ്തിരുന്നതിനാല്‍ എനിക്ക് കൊടുക്കാന്‍ പറ്റിയില്ല. )

രക്തം ഉള്ളില്‍ ചെന്നതിന്റെ ഫലം ഇന്ന് കണ്ടു തുടങ്ങി. ഇന്നലെയും മിനഞ്ഞാനും ഒക്കെ, സംസാരിക്കുന്നതൊക്കെ എന്താണെന്ന് അവള്‍ക്കുപോലും തിരിയില്ലായിരുന്നു. ഒരു മാതിരി പകുതി ബോധം ഉള്ള അവസ്ഥ. കിടക്കയില്‍ നിന്നും അധികം അനങ്ങാനും അവള്‍ കൂട്ടാക്കിയിരുന്നില്ല. അനങ്ങാനുള്ള ശക്തി ഉണ്ടെങ്കിലല്ലേ പറ്റൂ . എന്നാല്‍ , ഇന്നായപ്പോള്‍, പാടു പാടാനും, പഴയത് പോലെ ചിരിക്കാനും ഒക്കെ തുടങ്ങി. ( ഈ ഹീമോഗ്ലോബിന്റെ ഒരു കളി നോക്കണേ . )

നടുവിന്റെ X- ray എടുത്തു നോക്കിയ ശേഷം ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു പൊട്ടല്‍ ഒന്നും ഇല്ല എന്ന് . പക്ഷെ നട്ടെല്ലിന്റെ ഏറ്റവും താഴെ ഒരു വരപോലെ കണ്ടപ്പോള്‍, അവര്‍ക്ക് അത് spinal bifida ആണോ എന്ന് ഒരു സംശയം ഉണ്ടെന്നും പറഞ്ഞു. ഓരോ തവണയും കട്ടി കൂടിയ എന്തെല്ലാം വിചിത്രങ്ങളായ പേരുകള്‍ ആണ് കേള്‍ക്കുന്നത്. പനി, ജലദോഷം, എന്നൊക്കെയുള്ള ലളിതമായ പേരുകള്‍ കേട്ടു ശീലിച്ച എനിക്ക്, കടു കട്ടിയായ അസുഖത്തിന്റെ പേരുകള്‍ കേള്‍ക്കുമ്പോഴേ പണ്ടൊക്കെ പേടിയായിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍ ഒക്കെ പരിചയമായിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.( ഒക്കെ ഒരു തമാശ പോലെ പറഞ്ഞന്നേ ഉള്ളൂ. ഉള്ളിലെ വിഷമം ഒരു തമാശ രൂപത്തില്‍ അവതരിപ്പിച്ചതാണേ അത് .. .)

ഒക്കെ ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ ചിലപ്പോള്‍ വിഷമം തോന്നും. വിഷമങ്ങളുടെ ഘോഷ യാത്ര കഴിയാത്തതെന്റെ ? ആരോട് ചോദിക്കാന്‍? ആര് ഉത്തരം തരാന്‍?

പിന്നെ ഉടനെ ഞാന്‍ തന്നെ വിചാരിക്കും..എന്തിനാ വിഷമിക്കുന്നേ .. ഈ വിഷമങ്ങള്‍ ഒന്നും അല്ല..എല്ലാത്തിനും പരിഹാരം ഉള്ളതല്ലേ.. ഇതിനപ്പുറം വിഷമം ഉള്ളവര്‍ ഇല്ലേ ...ചികിത്സക്കുള്ള പണം പോലും ഇല്ലാത്തവര്‍...അങ്ങനെ എത്രയോ ആളുകള്‍ ഉണ്ട്. അവരുടെ വിഷമം വെച്ച് നോക്കുമ്പോള്‍ ഇതെന്തെങ്കിലും ആണോ?

എന്നാല്‍ ചിലപ്പോള്‍ വിഷമത്തിനോടൊപ്പം ഒരു തരം വാശി പോലെ തോന്നും മനസ്സില്‍ ( ആരോടെന്നറിയില്ല).

'തന്നോളൂ വിഷമങ്ങള്‍ ഒന്നൊന്നായി തന്നോളൂ. തൃപ്തി ആവും വരെ തന്നോളൂ ...ഏതു വരെ പോകും എന്ന് നോക്കട്ടെ '. അങ്ങനെ ഒക്കെ ആരോടെങ്കിലും പറയാന്‍ തോന്നും. പിന്നെ മനസ്സിലാവും ഒക്കെ വേണ്ടാത്തരം അല്ലെ എന്ന്. അങ്ങനെ ഒക്കെ വിചാരിച്ചു രക്ത സമ്മര്‍ദം കൂട്ടം എന്നല്ലാതെ ഒരു പ്രയോജനവും ഇല്ല . മനസ്സിന്റെ കടിഞ്ഞാണ്‍ വിട്ടു കളയല്ലേ എന്ന് ആരോ മനസ്സിലിരുന്നു പറയും. അങ്ങനെ പിന്നെ ഒരു മൂളിപ്പാട്ടും പാടി ഞാന്‍ എന്നെത്തന്നെ സ്വസ്ഥനാക്കും ..ആക്കാന്‍ ശ്രമിക്കും. ( പണ്ട്, p. ഭാസ്കരന്‍ മാഷ്‌ എഴുതിയപോലെ.. ദുഖങ്ങള്‍ക്കവധി കൊടുത്ത്, സ്വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ ഒരു മുറി എടുക്കാന്‍ ഞാന്‍ ശ്രമിക്കും )

എന്തായാലും കുറെ ദിവസങ്ങള്‍ ആയിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്ന, വേദനയുടെയും, തളര്ച്ചയുടെയും ഒടുവില്‍, ഇന്ന് ലീന ഒന്ന് നന്നായി ചിരിച്ചു കണ്ടു. ആശുപത്രിയില്‍ നിന്നും ഉടനെ തന്നെ ഡിസ്ചാര്‍ജ് ആവും എന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ ..

ജോസ്
ബാംഗ്ലൂര്‍
17- ജൂണ്‍-2010